Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Ιδιωτικοποιώντας



Aς ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα,
ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός,
ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας,
ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος,
ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο,
ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά.            
Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό.

Διότι  εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου…


Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε

στο φινάλε και την πουτάνα τη μάνα που σας

γέννησε."


Ζοζέ Σαραμάγκου  (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1998)




Γιατί τι άλλο (από μάνα μας) είναι η θάλασσα και οι ακρογιαλιές της Ελλάδας, που τα τραγούδησαν ποιητές σαν τον Ελύτη… Τι άλλο είναι τα δάση, το νερό της χώρας, τα χώματα που πάνω τους βαδίζουμε αιώνες, σαν συνεχιστές των γονιών μας, των παππούδων, των προπάππων, των πιο πριν … από σάρκα εκ της σαρκός μας, … ;

Που θα πατήσουν τα παιδιά μας, να αντλήσουν σαν τον μυθικό Ανταίο δύναμη να αντισταθούν στα δύσκολα αύριο που θα ρθουνε ; …






Που θα σταθούν δίπλα στο κύμα αγναντεύοντας ελεύθερα το πέλαγος, χωρίς να τους ζητηθεί να πληρώσουν εισιτήριο αναπόλησης, ενοίκιο εισπνοών ιωδίου ;…




Σε ποιο ξέφωτο δάσους θα τους επιτραπεί η

πρόσβαση χωρίς αντίτιμο, να αναπνέουνε τα

ιόντα και να ακούνε τις φωνές της φύσης

γαληνεύοντας ;






Ποια θα τους επιτραπεί δυνατότητα μιας

ανθρώπινης ζωής και ευκαιρία για να

ονειρευτούν ;…

Μήπως σχεδιάζουν να επιβάλλουν φόρους και

σε όσους ακόμα ονειρεύονται ?















χρόνια πολλά

γενιές συνέχεια γενιών


                                                     περπατήσαμε στα χώματα

                                                     σκαρφαλώσαμε στα βράχια

                                                    κολυμπήσαμε στις παραλίες



κρυφτήκαμε

κάτω από λιγνούς ίσκιους των λιγοστών δέντρων

θάψαμε στα σπλάχνα της τους αγαπημένους


                                                  χορέψαμε πάνω στους τάφους τους

                                                        να κοροϊδέψουμε τον θάνατο



                                                     τραγουδήσαμε τα λόγια ποιητών

                                                    που μας έκαναν να νιώθουμε καλύτεροι από

                                                    ότι θα νομίζαμε

                                                    αν δεν τους είχαμε ακούσει,… ,



                                 νιώσαμε παιδιά μιας Πατρίδας Μητέρας

                                         
                                            φτιαγμένης από ήλιο

                                         
                                            και πέτρα και θάλασσα…



και ποτέ δεν δεχτήκαμε να υποχωρήσουμε

αμαχητί

όταν διάφοροι

απειλούσαν

με διάφορους τρόπους την μάνα μας…


                        Σήμερα

                       που οι επί κεφαλής

                       που διορίσαμε

                        με την ψήφο μας

                       να μας οδηγούν

                       όρισαν πρόγραμμα και σχέδιο

                       να πουλήσουν τα χώματα

                                                     τα βράχια, τις παραλίες

τους ίσκιους μαζί με τα δέντρα τους

τα νεκροταφεία που έτυχε να βρίσκονται

σε περιοχές προς «αξιοποίηση»





                                                      Που ξενιτεύτηκαν

                                                      πολλοί πνευματικοί μας άνθρωποι

                                                      αναζητώντας τρόπους επιβίωσης …


                                               που ακόμα και τα σπίτια μας

                                              μεταμορφώνονται σε χρεώγραφα

                                              τμήματα περιουσίας ξένων τραπεζών

                    που «πλούσιοι ξένοι επενδυτές»

                            θα αγοράσουν

   τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας,

                                 τα λιμάνια,

                             το πόσιμο νερό

(… λέγεται ότι

ο Ξέρξης

ζήτησε «γη και ύδωρ»

25 αιώνες πριν

γιατί δεν υπήρχε ένα διεθνές χρηματιστήριο

να προχωρήσει σε αγορές των μετοχών … )


                                          μπορούμε  πια  να  αναπαυτούμε… !



                                            Δεν χρειάζεται προφανώς στο εξής

                                            να πολεμήσουμε

                                           δίνοντας ιδρώτα, αίμα,

                                           ψυχής περίσσευμα,

                                           
                                            να υπερασπιστούμε κάτι

                                           ξένο πια

                                           που
 
                                           δικό μας δεν θα ναι …




                                               Ξένοι  χωρίς  Ξενώνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου