Αντι - Μεγαλέξαντροι

   
Επειδή

καθώς λεν οι γνωρίζοντες

η Ιστορία συνηθίζει 

να επαναλαμβάνεται

ως φάρσα,


με δεδομένη και

την αρχαιολαγνεία των «ρητόρων»

του δημόσιου διαλόγου,

                                                                           
θεωρώ ότι

οι εγχώριοι ηγετίσκοι

του θεάτρου σκιών «Ελληνική Δημοκρατία»

εμφανίζονται ως «αντι - Αλέξανδροι»: 

ηγέτες με … περικεφαλαία …

που ξεκίνησαν 

τη μεγάλη πορεία προς τη δόξα

( και τα λάφυρα του ηγέτη-κατακτητή )

και

αφού έχασαν κάθε μάχη

που αναγκάστηκαν να δώσουν

(μνημόνια α,  β… μέτρα α,  β… 

αναγκαίες αλλαγές…

Οικονομική διαχείρηση,

μοίρασμα δυό γαιδουριών άχυρο ), 

συγκέντρωναν κάθε φορά

σε τηλεοπτικά διαγγέλματα

ή και σε έκτακτες εκλογές

τους στρατιώτες (πολίτες) υπήκοους

κατηγορώντας τους

ως υπαίτιους της καταστροφής. 

(από το «κυβερνώ ένα κράτος διεφθαρμένων»

τον «πολύ διογκωμένο δημόσιο τομέα»

την «έλλειψη ανταγωνιστικότητας»

μέχρι το «μαζι τα φάγαμε» …) 

Ας ελπίσουμε

να μην προχωρήσουν

έτσι αδίστακτοι που είναι

( αν τους ζητηθεί από τους πιστωτές

ως προαπαιτούμενο για επόμενη δόση )

και

στη ρωμαϊκή τιμωρία

του αποδεκατισμού…

( των δημοσίων οργανισμών )