Κάδοι Σημαίνοντες

Παρατηρώ ότι οι από σκληρό πλαστικό κατασκευασμένοι κάδοι απορριμμάτων έχουν πράσινο χρώμα (για τα σκουπίδια) και μπλε (για τα ανακυκλωμένα). 

Προσπαθώ να σκεφτώ, εν όψει και των ερχόμενων εκλογών, μήπως υπάρχει κάποια σημειολογική αναφορά σε σχέση με τα δύο κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) που μετά την χουντική 7ετία ανέλαβαν εναλλάξ να διαχειρίζονται τα κοινά και να κατευθύνουν πολιτικά την χώρα. 

Τα σκουπίδια για παράδειγμα στους πράσινους κάδους θα πάνε για κάψιμο ή για υγειονομική ταφή ...; 

Χριστουγεννιάτικο Δέντρο

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο

είχε διαμορφωθεί από πυραμίδες

που είχε στοιβάξει με προσοχή

τη μια πάνω στην άλλη

έτσι που

να μην κινδυνεύουν να σωριαστούν

σαν κατασκευή από τραπουλόχαρτα

ο Άτλαντας.  

Πως σκέπτονται οι "Αγορές"

 
Μας λένε ότι: 

Οι «Αγορές» φοβούνται τον ΣΥΡΙΖΑ…

Ισχυρίζονται: 

η Τρόικα εμφανίζεται άκαμπτη στις διαπραγματεύσεις ζητώντας παράλογα αιτήματα εξαιτίας της πολιτικής αστάθειας που οφείλεται στην αξιωματική αντιπολίτευση ... 

Δηλαδή, οι «Αγορές» προτιμούν μία κυβέρνηση που στηρίζεται από τύπους σαν:

Τον μεταμεληθέντα 

(80 με 20) 

βουλευτή Μελλά

 

Αν Πιστεύετε ...

Πολλοί αντιλαμβάνονται ότι στην πολιτική (όπως και στο ποδόσφαιρο…) πολλές φορές οι απόψεις διαμορφώνονται - προσεγγίζουν ένα ζήτημα, λιγότερο με τη βοήθεια της κοινής λογικής και περισσότερο από πλευράς μιας (σχεδόν θρησκευτικής…) πίστης    

έτσι, κ. κ. βουλευτές : …  

Αν πιστεύετε 

ότι οι δηλώσεις Τσίπρα ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης (πολλώ δε μάλλον διάφορων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ…) είναι μεγαλύτερης επικινδυνότητας από τις δηλώσεις της κυβερνητικής εκπροσώπου Σοφίας Βούλτεψη για την σοβαρότητα και υπευθυνότητα που καταγράφεται ως εικόνα της χώρας στα διεθνή φόρα…     

Εκστρατεία Φόβου

Έρχονται λοιπόν για άλλη μία φορά, να μας πουν πως «είμαστε στο παρά 5», ...

πως πρέπει «να σκεφτούμε σοβαρά», ...

«να μην πράξουμε επιπόλαια», ... «να μην προτιμήσουμε το χάος από την σταθερότητα», να ακούσουμε τις συμβουλές αυτών που «γνωρίζουν καλύτερα», 

«να μην παρασυρθούμε» από ανέφικτα συνθήματα και υποσχέσεις που ποτέ δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν…

Ποιοι μας τα λένε ;

Πολιτικολογούντες που συμμετέχουν ως υπουργοί, βουλευτές, πολιτευτές, παρακοιμώμενοι των κομμάτων της συγκυβέρνησης… Δημοσιογραφούντες παπαγάλοι του συστήματος… Αναλυτές της Πολιτικής και της Οικονομίας που ισχυρίζονται πως είναι Ειδικοί και αρέσκονται στην παρουσίαση πινάκων με διαγράμματα, αριθμούς, κλπ προς εντυπωσιασμό των αδαών.  

Εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας

Πρόταση για την εκλογή προέδρου της ελληνικής δημοκρατίας  

Ήλθε λοιπόν η ώρα να εκλέξει η Βουλή τον νέο Πρόεδρο Δημοκρατίας. 

Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την υποψηφιότητα Δήμα, αλλά απ ότι γνωρίζω δίνεται η δυνατότητα να υπάρξουν και άλλες προτάσεις.

Παρατηρώντας την επικαιρότητα και προσπαθώντας να βοηθήσω την πατρίδα καταθέτω την προσωπική μου σκέψη - πρόταση:

Με Δεδομένα ότι:

[1] η εκλογή προέδρου σύμφωνα με την συγκυβέρνηση Σαμαροβενιζέλων είναι το απαραίτητο στοιχείο που επιτρέποντας την συνέχιση παραμονής τους στην εξουσία θα επιτρέψει στην χώρα να βγει από το μνημόνιο, να προχωρήσει με μετρημένα βήματα και σε συνεργασία με τους φίλους – συμμάχους – δανειστές μας να τα βρει με την Τρόικα, να πραγματοποιήσει τις «απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές», να προχωρήσει με αισιοδοξία στο μέλλον…

[2] η εκλογή προέδρου είναι στοιχείο που θα αποδείξει την πολιτική σταθερότητα της χώρας, θα ηρεμήσει τις αγορές, θα ρίξει τα επιτόκια δανεισμού της χώρας, θα έχει θετικά αποτελέσματα στην προσέλκυση επενδύσεων, την αύξηση των τουριστών το ερχόμενο έτος, και γενικά θα ξεκλειδώσει όλες τις κλειστές πόρτες που μας εμποδίζουν να βγούμε στον ήλιο.   

Για τον 15χρονο Αλέξανδρο

Ξεσκονίζοντας τα γραπτά μου, βρέθηκα να διαβάζω κείμενο του 2008 γραμμένο για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, τον δολοφονημένο από την υπερβολική μαγκιά φασίστα αστυνομικού, το τραγικό γεγονός που οδήγησε στα μεγάλης έκτασης επεισόδια οργής και βανδαλισμών στο κέντρο της Αθήνας.
Τον 15χρονο φίλο του απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού, … που το σύστημα σήμερα τιμωρεί, γιατί αντί να ασχολείται με το ακριβό αυτοκίνητο που θα του είχαν αγοράσει οι εύρωστοι οικονομικά γονείς του, να περιφέρει στα ξενυχτάδικα ως συνοδούς, μορφές επιπέδου: «ακριβή βίζιτα-σελέμπριτυ», να πλατσουρίζει στην «Ψαρού» της Μυκόνου τα καλοκαίρια πριν επιδοθεί σε διαγωνισμό κατάποσης αστακομακαρονάδων και ντους σαμπάνιας… εκείνος, στράφηκε απέναντι.  

Και το ότι οπλοφορεί κλέπτων, θα μπορούσε κανείς να το συγχωρήσει (άλλωστε πολλοί γόνοι καλών οικογενειών υπήρξαν κλεπτομανείς…) αλλά να πυροβολεί ιδεολογικά, αμφισβητώντας την καθεστηκυία τάξη… αυτό πια παραπάει.

Άσε που καταστρέφει το απλοποιημένο όνειρο επιτυχίας που το σύστημα πλασάρει : «ευτυχία είναι να είσαι πλούσιος, και μοναδικός λογικός σκοπός της ζωής μας είναι η συγκεκριμένη επιδίωξη»… Και αν οι πλούσιοι δεν είναι ικανοποιημένοι σε αυτό το σύστημα … πως θα αντιδράσουν οι φτωχοί… και πως θα τους συγκρατήσουμε όταν τα παραμύθια – όνειρα καταρρέουν;

Ύστερα ήρθαν οι εκλογές του 2009, η κυβέρνηση ΓΑΠ, η παγκόσμια κρίση, το σκάσιμο της οικονομικής φούσκας, η προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ, η κοινωνική εξαθλιώση μεγάλου τμήματος του πληθυσμού, η συνεχιζόμενη πολιτική των υποστηρικτών των μνημονίων που σαν βρικόλακες απομυζούν τους χυμούς της χώρας μέχρι να την στραγγίξουν.

Δυστυχώς, το κείμενο δεν χρειάζεται 6 χρόνια μετά, …καμία αλλαγή.

Το παραθέτω αυτούσιο…